November. De dagen worden gevoelig korter. Maar het zonnetje schijnt. En er is nauwelijks of eigenlijk geen wind. Vanuit Noorwegen komt een heerlijke deining door de Noordzee zetten.
En jij zit achter je bureau. Op je werk. Binnen. Met alleen een computerscherm voor je.
Het lot van de werkende surfer.
Zo voelt het. Je kan niet veel anders. Je hebt een volle agenda op het werk. Je kent je verantwoordelijkheid. Hebt leuk werk. En voert dit dus ook uit. Maar toch krijg je dan kriebels op plekken waar je niet bij kan. Want, hoe vaak is het echt goed surfen in Nederland? En wat is mooier om met die condities in het water te liggen?
En dan zijn er ook nog de webcams. In HD tegenwoordig.
Waarop je de ene na de andere golf binnen ziet rollen. En de surfers de ene na de andere bottom turn ziet maken. Echt wel fantastisch, dat deze webcams bestaan om de surf te checken. Het is ook geweldig om mee te genieten van de commentaren op de surf fora. Lyrische teksten over uitputting na uren surf, onhollandse omstandigheden, dat het net Frankrijk was. Ohhh. Dat gevoel is zo herkenbaar.
En daar zit je dan. Te emailen met leveranciers. Te vergaderen met collega’s.
Tja.
Het is niet anders dan je te schikken in dit lot. En vooral je momenten wél te pakken. Slim te plannen. De weersvoorspellingen in de gaten houden en vrij nemen. Een mooie trip te plannen om te surfen in Portugal of te surfen in de Vendee (Frankrijk). Waar de golven echt wel nog mooier zijn. En het water blauwer.
En nu weer aan het werk. En snel een trip plannen.
