Zittend in het vliegtuig terug flitsen momenten van de afgelopen week voorbij.
Volledig lege line-ups. Kraak, maar dan ook kraakhelder water. Ontelbare baaien. Schaduw van de bergen. De big wave surfer in z’n eentje bij Pantin. De snooze momenten tussen de sessies door. De geur van de eucalyptus bomen. De dirtroads naar afgelegen surfspots.
Een surftrip naar Galicië
Met een disclaimer: in dit artikel zullen we surf spots in Galicië delen. Maar niet de precieze geo locaties. Dus een combinatie van sharing is caring en respect the locals.
Galicië
Galicië laat zich niet makkelijk typeren. Het is enigszins vergelijkbaar met Bretagne misschien. Maar door de palmbomen, de bergen, het Spaans is dat ‘m niet. Portugal is het ook niet. Te veel bergen en baaien. Nicaragua? Nee. Te koud water en te vaak regen. Wel net zo afgelegen surf spots. En die heerlijke golven.
Galicië is eigen. Waar de natuur bepalend is. En waar golven in alle soorten en maten te vinden zijn. Ook of juist bij forse swells.
We waren een week in deze Spaanse provincie. En elke dag scoorden we goede golven.
Wanneer, waar en hoe lees je hieronder. En helemaal onderaan de surftrip video.
We pakten op dinsdag de vroege ochtendvlucht naar Porto. Om 10 uur ‘s ochtends zaten we in de huurauto (via sunny cars).
Boards op het dak en op weg naar Moledo. Een tip uit Surf & Stay.
Moledo ligt op een uurtje van Porto. Vóór laagtij moet je er in bij Moledo. Dat deden wij niet. Helaas. Vanaf laagtij (toen wij erin gingen) stroomt de baai vol. En dat geeft veel stroming. Je mist dan de pointbreak, die gaat lopen voordat het laagtij is. Tenmiste, dat was onze ervaring.
Tot zover het surfen in Portugal.
Daarna reden we door naar Noordwest Galicië. Bijna volledig in het uiterste puntje. Zo’n heerlijke slingerweg uit de reclame langs de oceaan en de bergen, langs onder andere Vigo en Santiago de Compostella.
Bij het dorpje Covas (10 minuten van Ferrol) zaten we in een meesterlijk huisje (via booking.com).
Tuin, zicht op de oceaan en alle ruimte. En dichtbij 4 surfspots met alle 4 een eigen gebruiksaanwijzing afhankelijk van de wind en de golfrichting.
In de avond surften we de spot het dichtstbij het huisje. De naam van de spot hiervan noemen we maar niet.
De spot ligt in de luwte bij swell uit het westen. En wind uit die hoek. Bij hoogtij krijg je dan dikke hoge schuivers (condities die we hadden: 2.2 meter, 13 seconden uit WNW). En een shorebreak die heftig kan zijn. Het water is kraak en kraakhelder. De omgeving is puur. Hier ben je buiten. En weg van alles. In de oceaan.
Na de high-fives, opgedroogd te zijn en de opgewarmde pizza’s in onze hongere magen gelanceerd te hebben, vielen onze ogen dicht.
Woensdagochtend reden we naar het strandje naast de spot van de avond ervoor. Hier waren we van mid naar laagtij. Bij een West-Noordwesten swell. Er was bovendien nauwelijks wind (minder dan 10 km per uur).
Zeker in de eerste fase van de sessie was het top. Wel redelijk groot.
Het is een mooie baai. Met bij laagtij wel veel zeewier waarin je vinnen verstrikt kunnen raken. En weer dat heerlijke heldere water wat voor Nederlandse surfers bijzonder genoeg is.
Hoe kunnen de line-ups zo leeg zijn?
We lagen er maar met z’n drietjes in. Net als de dag ervoor. Dat vonden we best bijzonder bij dit soort ultieme condities. Gedurende de week bleek echter dat een lege line-up heel normaal is in dit stuk van Galicië.
Omdat het deze ochtend wat fris was kon ik gelijk m’n nieuwe SRFACE wetsuit uitproberen. Waar een 4/3 volstaat in deze periode in Galicië, had ik toch een 5/4 aan. Een uitstekend pak. En strak afgewerkt. Binnenkort meer over dit wetsuit in de vorm van een review.
Doninos
We reden in de middag naar een baai verderop. Kleine golven en daardoor zelfs even de twijfel om er in te gaan. Maar toch surften we direct lekkere golven toen we erin waren. Heel erg mellow. Goed te pakken. En liepen lekker lang door. Wel moest je focus houden om je snelheid te houden.
Maar toen kwam het tij erin. En weer werden de golven massief.
Wachten op swell van 23 seconden
Dag 3: de dag waarop de dikke swell met een flinke periode zou binnenkomen. Overblijfselen van orkaan Lorenzo.
Weer de spot van dinsdagavond gesurft in de ochtend. Het was afgaand tijd. Zonnetje erbij. Wij met nog 2 anderen.
Na de sessie ook Jop Hermans nog ontmoet. Wat maakt hij toch mooie foto’s. Check deze:
View this post on Instagram
View this post on Instagram
Daarna werd het wachten. En wachten. Maar ook zoeken waar en wanneer de swell galicië echt zou raken. Want er was 23 seconden en 3 meter voorspeld. Indo style dus.
Uiteindelijk gewoon maar bij Esmelle erin gegaan. Het was druilerig en donker weer. Maar ja hoor, daar kwamen die bakken. Pfff. Ducken alsof je leven ervan af hangt. En toch heerlijke ritten scoren.
Dag 4: de zoektocht
De zoektocht is aan. De swell bereikte vandaag z’n maximum met 3 meter plus en 15 seconden. We checkten Pantin. Een bekende surfspot. Er was maar één surfer tussen de reuzengolven. Maar hij bedwong ze met z’n gun.
Wat een held.
Voelde als die ene scene uit Point Break. Je weet wel. “Vaya con dios Bodhi“.
Zelf zijn we naar playa Eiron gereden. Met eerst nog even een detour door het bos. En een fantastisch uitzicht. Het idee was om een andere spot te surfen die we via Google Maps vonden. Maar er waren geen touwen naar beneden om van de rotsen te abseilen. En een boot hadden hadden we ook niet. Fantastische natuur dan weer wel.
Playa Eiron dus. Dit is een knusse baai met veel beschutting bij dit soort swells. Na deze surfsessie en een verrukkelijke lunch verder.
Daarna Minos gecheckt. Een spot die als alles maxed out is gaat lopen en zelfs een golf van meer dan 1km kan opleveren. Maar er was (bijna) niks. Jammer van de tocht. Maar dat hoort er ook bij.
Verder zoeken.
Toch weer naar Doninos. Wat playa de San Xurxo blijkt te heten (Doninos ligt een baai verderop en is west georienteerd, en daarmee onshore deze week). Er waren dikke golven maar met mellow take off.
Dus toch fijn te merken dat je na een paar dagen ietsje van de regio gaat snappen. Mits de swell consistent is.
Dag 5: hoe lekker kan je je dag starten?
Playa Esmelle! Daar zijn we weer. Goed weer. Chille golven. Dus lekker 3 uur in de ochtend surfen. Hoe lekker kan je je dag starten?
Hier was het relatief druk. 20 man? Zoiets. Het is dan ook zaterdag. De golven waren heerlijk. Achterin de sets. Of voorin de kleinere golven van een meter.
Daarna Siesta. En zelf wat foto’s genomen. Toen bleek dat de spot wel heel lekker liep.
Snel terug naar het huis.
Wakker worden guys!
Cleaner krijg je het niet.
In de avond ruim 2 uur bij deze spot gesurft. En de sets waren aan de maat. Maar wel goed te doen. En omdat het water zo helder is kan je elkaar zien surfen van achteren, door de golven heen.
Heerlijk surfen totdat het te donker werd. Maar je wilt er eigenlijk niet uit. De adrenaline stoomt uit al je poriën.
Weer een magische avond.
Dag 6: Dikke mellow bakken bij A Lanzada
We moesten een vlucht halen vandaag. Naar huis. Maar niet zonder een goede surfsessie ergens tussen Covas en Porto.
De voorspellingen gaven aan, dat we het beste nog wat beschutting konden zoeken in Galicië.
Het werd A Lazanda.
Een plek die Veerle al eens mooi beschreef in Travel & Surf. Na anderhalf uur rijden waren we er. Het zag er mellow uit. En we doken er direct in.
Dat viel nog niet mee.
Ook niet voor de surfles:
Die ruime 2 meter kwam toch wel dik door. Gelukkig was het weer helemaal clean. Na 2 uur dikke bakken geduckt, gespoeld en gesurft te hebben was het klaar.
Nog even wat locals zien rippen en vervolgens lunchen aan de andere kant van de baai (waar goede longboardlijnen binnen kwamen). Met het zomerweer erbij, de lijnen die binnenkwamen, het heerlijke eten was dit wel heel relaxed zo. Zelfs een beetje Indo gevoel.
Na de lunch nog een rondje schiereiland gedaan om te zien of de baaien aan de noordkant van dit schiereiland nog golven hadden. Niet echt, maar we kwamen wel in een verschrikkelijke mooie natuur terecht. 
Zo kwamen we vanzelf in de chillmodus. We sloten de dag af op de rotsen bij A Lanzada. Longboarders pakten de meeste golven. Het was mooi zo. Heul mooi.
Surftrip Galicia video
Nog in 2 uurtjes naar Porto gereden in zomers weer. Spullen inleveren. En naar huis.
Het was 6 dagen aan. Galicië is een beestachtig surfparadijs. Centraal in de natuur. Het kost wat meer moeite om op de surf spots te komen. Maar daar hoort de dikste beloning bij.
Hasta luego Galicia
Nog even in het kort de praktische tips over deze surftrip:
- We vlogen met Transavia, omdat de tarieven naar Porto relatief gunstig zijn. En ook vooral de tarieven om je surfboard mee te nemen (zie overzicht surfboard tarieven).
- We huren altijd de auto via Sunny Cars , omdat je makkelijk all-inclusive een auto kunt huren. Zonder gezeur van allerlei onduidelijke extra kosten. Meer hierover hieronder.
- Verbleven in huisje vlakbij diverse surfspots, zie hier (via Booking.com)
- Echt heerlijk eten doe je bij A Lanzada: Restaurant Arroceria A Lanzada
Waarom we met Sunny Cars boeken
Voor onze roadtrips naar toffe surf spots huren we de auto bij Sunny Cars. Hiervoor zijn diverse redenen.
- De allergie t.o.v. andere verhuurmaarschappijen.
- De all-in formule die Sunny Cars hanteert.
De all-in formule betekent namelijk dat je geen extra verzekeringen hoeft af te sluiten. Ook het eigen risico is gedekt. Dus je kan vrij ontspannen je huurauto ophalen. Sowieso boeken we altijd een 2e chauffeur erbij en bij Sunny Cars is vaak inclusief. Wel zo handig als iemand totaal vermoed is na een surfsessie.
Bovendien kan je via Sunny Cars ook CO2 compensatie erbij boeken. Wel een prettig idee als je zoals in ons geval door half Galicië rijdt op zoek naar de goede surf spots. En met het geld (compensatiebedrag) geef je huishoudens in ontwikkelingslanden toegang tot duurzame energie. Best nobel.
