Tekst: Marcello Verkerk | fotografie: Teddy Lauren @teddylaurenn

Ouderwets speurwerk in IJsland

Ik rits onze tent open en voel de gure koude wind gelijk. Goed ingepakt loop ik naar de spot die we eerder gescout hebben. De aangelegde jetty in het dorp zou een hoop potentie moeten hebben, in theorie zou het een iets flauwer strand verloop moeten zijn. Onderweg word ik begroet door twee ronkende raven.

De dag ervoor vroegen we een serveerster in het dorpscafé of ze wel eens surfers had gezien, keek ze ons geschrokken aan. Ze verwees naar ‘death beach’, een nabijgelegen strand met een beruchte shorebreak die toeristen die de bekende rotsformatie willen fotograferen de koude zee intrekt.

Eenmaal op het strand lijken de condities bijzonder goed samen te vallen. Ik draai me om en ren terug, het kan zo weer voorbij zijn. Met flink wat neopreen duiken we het water in, niemand anders dan Julia, ik en een nieuwsgierige zeehond.

De gedachte van Orka’s probeer ik uit m’n hoofd te zetten.

Een uur lang surfen we een prachtige kruimelende rechts point, met een adembenemende Jurassic Park set op de achtergrond. Opeens is het klaar en zetten we onze zoektocht weer voort.

Teddy (@teddylaurenn), Julia (@juliavanrooij) en ikzelf (@marcelloverkerk) zijn in september in opdracht voor een outdoor kledingmerk naar IJsland gereisd. Surfen en kamperen, een gouden combi. Vooral het mysterieuze  en onbekende van IJsland maakt het een droom die uitkomt.

Er zit veel voorbereiding in zo’n trip. Naast de hoeveelheid gear die nodig is om comfortabel te kunnen kamperen in IJsland, wil je wat betreft de surf ook niet blanco beginnen.

We hebben historische weerkaarten en getijden tabellen bestudeerd en de gehele kust afgestruind op Google maps. Er is wat informatie te vinden op Magicseaweed en verschillende blogs, maar over het algemeen komt het zonder surfguide aan op ouderwets speurwerk (maar is dat niet dé droom?).

De meeste ‘toegankelijke’ spots zijn te vinden op de Reykjanes peninsula en in de noordelijke fjorden, deze laatste is waar al de iconische platen gemaakt zijn. Wij zijn via de Reykjanes peninsula de kust afgegaan tot het zuidelijkste punt. Het rijden is verre van saai, het landschap veranderd continu en je wordt overspoeld met watervallen, gletsjers en vulkanen. Eenmaal in het zuiden hebben we besloten door te rijden en via het oosten naar de noord kust te gaan, waar het echt afgelegen en ongerept werd. Af en toe een goed uur hiken met je gear naar het strand hoorde daar ook bij. Het gene wat me misschien nog het meeste is bijgebleven is het noorderlicht ‘s nachts, we konden uren in onze slaapzak naar het spektakel van moeder natuur kijken.

IJsland een ‘hidden gem’?

Ik geloof dat IJsland een ‘hidden gem’ kan zijn wat betreft surf. Er zijn talloze fjorden en baaien die met de juiste swell-richting en getij helemaal af kunnen gaan. Maar het wordt je niet voorgeschoteld, het is hard werken. Potentiële surfspots zijn lastig te bereiken en met zulke korte getij-, wind- en daglicht windows zul je vaak naast de pot pissen.

De beloning is het meer dan waard.